kleine gedichtjes

Gemis

Missen waar ik begonnen was, omdat ik meegenomen werd
Om mee te doen aan hoogtes, maar verdwaalde.
De dieptepunten daargelaten

Het missen van de naïviteit in de kern van onvoorwaardelijk liefhebben,
Omdat het voorwaardelijke leven me is gaan passen.
De knuffels daargelaten

Ik mis verworven inzichten die me rijker maakten, omdat ze ingekerfd werden
Maar niet ingewoven en daardoor inmiddels verdwenen
De wijste lessen daargelaten

Als een moederkloek die argwanend haar jong in de gaten houdt, 
een kritische blik op het resultaat van haar inspanning.
Wat hoe dan ook zal resulteren in een pijnlijk gemis. Dát gemis.

<------------------>

Vriendschap

Laat me merken wat je doet
Wat je voelt en drijft
Hoe je drijft en voelt
Wat doe je nu
ik merk je niet

<---------------->

Suzanne

Ik ben wat de ander nodig heeft
Nee
Wat ik van de spiegel terugkrijg
Nee
Dat wat ik voel en wil
Nee
Ik ben het allemaal



<---------------->

Knuffel

Doe je ogen dicht en dans
dicht bij mij en raak me
aan zonder handen
Voel me en beweeg je traag
Vertel me zonder woorden
die tekort doen
wat er is


<------------>

Vroeger

Zittend, zalig in een hoekje
bovenaan de open trap
Woorden, geluiden komen van beneden
Onverstaanbaar, onverklaarbaar
Bijna stil, is het buiten
De donkerte rolt, auto's suizen zacht
Een open raam ruikt een barbeque
Eindelijk valt alles stil
Koud en moe, daar in het donker
zit ik
en wacht ik, nog steeds

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *